🧠Wat verstaat men onder cognitie?

Cognitie verwijst naar het geheel van mentale processen waarmee we informatie verwerven, verwerken, opslaan en gebruiken. Het omvat functies zoals waarnemen, aandacht, geheugen, taal, redeneren, probleemoplossing en beslissingen nemen. Met andere woorden: cognitie is alles wat te maken heeft met ons vermogen om te denken, begrijpen en leren.

Belangrijk is dat cognitie niet losstaat van bewustzijn, zintuiglijke waarneming en persoonlijkheid. In mijn visie is cognitie nauw verbonden met onze persoonlijkheid: hoe we waarnemen en interpreteren hangt af van wie we zijn. Onze gedachten worden beïnvloed door emoties, eerdere ervaringen, opvoeding, overtuigingen en zelfs hormonale of neurologische factoren zoals breinstructuur. Zo is denken nooit puur logisch of neutraal, maar altijd ingebed in een persoonlijke context. Cognitie is dus nooit puur objectief.

Cognitie vormt daarmee de kern van onze identiteit als mens. Zonder cognitieve vermogens zouden we niet in staat zijn om vragen te stellen, keuzes te maken, of kennis op te bouwen. Het is precies dit vermogen tot zelfreflectie en vraagstelling dat de mens onderscheidt van andere levensvormen en ook van kunstmatige intelligentie. Deze laatste kan enkel data verwerken, maar geen echte vragen stellen. Iets wat machines tot op vandaag niet zelfstandig kunnen. In die zin blijft menselijke cognitie uniek.

Cognitie is de motor van het denken, en denken is in essentie het stellen en beantwoorden van vragen die ontstaan uit verwondering, twijfel of nood aan inzicht. Elk antwoord wordt opgeslagen en kan later geïntegreerd worden in een ruimer inzicht. Zo bouwen we voortdurend aan een persoonlijke databank van kennis.

Cognitie is dus niet alleen actief in het moment, maar ook in hoe we ons verleden gebruiken om het heden te begrijpen.

Cognitie maakt bewust denken mogelijk.